STANOWISKO W SPRAWIE ZAPOWIADANYCH ZMIAN W USTROJU SZKOLNYM
Szkoła oczekuje, po latach zmian, okresu spokoju. Potrzebny jest czas na analizę pełnego okresu realizacji wprowadzonej przez min. K. Hall reformy programowej, by ocenić jej skuteczność. Zabrakło tego przy wprowadzaniu zmian przez p. Minister.
1. Po wprowadzeniu reformy strukturalnej w oświacie i powstaniu gimnazjum znacznemu polepszeniu uległy wyniki międzynarodowych badań 15 – latków PISA- uczniów gimnazjum. Świadczy to o tym, że zmiana ta przyniosła korzystne rezultaty.
2. Kolejna zmiana organizacyjna wiąże się z wielkimi kosztami związanymi z przekształceniem gimnazjów w szkoły podstawowe, czy 6 letnich szkół podstawowych w szkoły 8- letnie. Pieniądze te warto przeznaczyć na wzmocnienie gimnazjów.
3. Nie zgadzamy się z twierdzeniem, że nie dojdzie do zwolnień nauczycieli. Pewne jest natomiast, że będą zwolnienia pracowników administracji i obsługi (poświadczają to doświadczenia z dotychczasowych likwidacji). Nawet nauczyciele, jeśli otrzymują propozycję pracy, to często
na 1 rok szkolny- wtedy JST nie musi wypłacać odpraw. Obawiamy się, że budynki po zlikwidowanych gimnazjach zostaną przekazane prywatnym podmiotom lub znikną z systemu edukacji).
4. Gimnazja przez 15 lat znacznie poprawiły swoją działalność. Nauczyciele są coraz lepiej przygotowani do pracy z uczniem w przedziale wiekowym 13-16 lat. Zostały wypracowane odpowiednie programy profilaktyczne, wychowawcze i ciekawa oferta edukacyjna oparta na innowacjach i programach własnych nauczycieli.
5. Oddzielenie uczniów młodszych już 6 –letnich, które będą w szkole obecne niezależnie czy obowiązek szkolny będzie od 6 czy 7 roku życia, od uczniów kilkunastoletnich było jednym z ważniejszych powodów przeprowadzenia reformy.
Należy podjąć kolejne działania, by poprawić sytuację wychowawczą w gimnazjach:
1. Podnieść autorytet nauczyciela., wzmocnić prawnie rolę rad pedagogicznych.
2. Przywrócić równowagę między prawami i obowiązkami uczniów i rodziców, a uprawnieniami nauczyciela , szkoły.
3. Zmniejszyć liczbę uczniów w klasach.
4. Poszerzyć opiekę psychologiczno- terapeutyczną i pedagogiczną w gimnazjum.
5. Zatrudnić obowiązkowo doradców zawodowych.
6. Tam, gdzie to możliwe łączyć gimnazja ze szkołami ponadgimnazjalnymi.
7. Zwiększyć liczbę gimnazjów przysposabiających do pracy dla uczniów mających problemy w uczeniu się.
8. Utworzyć placówki, w każdym województwie, dla uczniów, którzy sprawiają bardzo poważne trudności wychowawcze.
9. Zmienić przepisy odnośnie orzecznictwa. Szkoła powinna mieć możliwość kierowania ucznia na badania do PPP i mieć prawo do otrzymania opinii czy orzeczenia.
10. Wprowadzić mechanizm wyciągania konsekwencji w stosunku do rodziców, którzy nie wywiązują się ze swoich rodzicielskich obowiązków, np. w przypadku dużej absencji ucznia.
11.Przywrócić drugoroczność od starszych klas SP 9 (zasada: uczyć i wymagać).
12. Zlikwidować przymusowe godziny z art. 42 , na rzecz płatnych zajęć rozwijających uczniów (zasada: płacić i wymagać).
Komisja Międzyzakładowa Pracowników Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność”
Szkoła oczekuje, po latach zmian, okresu spokoju. Potrzebny jest czas na analizę pełnego okresu realizacji wprowadzonej przez min. K. Hall reformy programowej, by ocenić jej skuteczność. Zabrakło tego przy wprowadzaniu zmian przez p. Minister.
1. Po wprowadzeniu reformy strukturalnej w oświacie i powstaniu gimnazjum znacznemu polepszeniu uległy wyniki międzynarodowych badań 15 – latków PISA- uczniów gimnazjum. Świadczy to o tym, że zmiana ta przyniosła korzystne rezultaty.
2. Kolejna zmiana organizacyjna wiąże się z wielkimi kosztami związanymi z przekształceniem gimnazjów w szkoły podstawowe, czy 6 letnich szkół podstawowych w szkoły 8- letnie. Pieniądze te warto przeznaczyć na wzmocnienie gimnazjów.
3. Nie zgadzamy się z twierdzeniem, że nie dojdzie do zwolnień nauczycieli. Pewne jest natomiast, że będą zwolnienia pracowników administracji i obsługi (poświadczają to doświadczenia z dotychczasowych likwidacji). Nawet nauczyciele, jeśli otrzymują propozycję pracy, to często
na 1 rok szkolny- wtedy JST nie musi wypłacać odpraw. Obawiamy się, że budynki po zlikwidowanych gimnazjach zostaną przekazane prywatnym podmiotom lub znikną z systemu edukacji).
4. Gimnazja przez 15 lat znacznie poprawiły swoją działalność. Nauczyciele są coraz lepiej przygotowani do pracy z uczniem w przedziale wiekowym 13-16 lat. Zostały wypracowane odpowiednie programy profilaktyczne, wychowawcze i ciekawa oferta edukacyjna oparta na innowacjach i programach własnych nauczycieli.
5. Oddzielenie uczniów młodszych już 6 –letnich, które będą w szkole obecne niezależnie czy obowiązek szkolny będzie od 6 czy 7 roku życia, od uczniów kilkunastoletnich było jednym z ważniejszych powodów przeprowadzenia reformy.
Należy podjąć kolejne działania, by poprawić sytuację wychowawczą w gimnazjach:
1. Podnieść autorytet nauczyciela., wzmocnić prawnie rolę rad pedagogicznych.
2. Przywrócić równowagę między prawami i obowiązkami uczniów i rodziców, a uprawnieniami nauczyciela , szkoły.
3. Zmniejszyć liczbę uczniów w klasach.
4. Poszerzyć opiekę psychologiczno- terapeutyczną i pedagogiczną w gimnazjum.
5. Zatrudnić obowiązkowo doradców zawodowych.
6. Tam, gdzie to możliwe łączyć gimnazja ze szkołami ponadgimnazjalnymi.
7. Zwiększyć liczbę gimnazjów przysposabiających do pracy dla uczniów mających problemy w uczeniu się.
8. Utworzyć placówki, w każdym województwie, dla uczniów, którzy sprawiają bardzo poważne trudności wychowawcze.
9. Zmienić przepisy odnośnie orzecznictwa. Szkoła powinna mieć możliwość kierowania ucznia na badania do PPP i mieć prawo do otrzymania opinii czy orzeczenia.
10. Wprowadzić mechanizm wyciągania konsekwencji w stosunku do rodziców, którzy nie wywiązują się ze swoich rodzicielskich obowiązków, np. w przypadku dużej absencji ucznia.
11.Przywrócić drugoroczność od starszych klas SP 9 (zasada: uczyć i wymagać).
12. Zlikwidować przymusowe godziny z art. 42 , na rzecz płatnych zajęć rozwijających uczniów (zasada: płacić i wymagać).
Komisja Międzyzakładowa Pracowników Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność”